top of page

Verliesverwerking en rouw

Het leven geeft ons onvermijdelijk verliezen en tegenslagen op ons pad. We kunnen dierbaren verliezen door dood of scheiding Maar ook verlies van land, gezondheid, idealen, werk of toekomstperspectief kan grote impact hebben op ons welbevinden.
Onder rouw wordt verstaan het geheel van reacties dat optreedt na het verlies van iets of iemand waarmee een betekenisvolle band bestond. Soms vraagt het om het dagelijks leven geheel opnieuw te structureren.

​

Rouwen hoort bij het leven en is noodzakelijk. Ieder doet dat op een eigen manier. De wijze waarop mensen rouwen heeft ook te maken met hoe mensen eerder met verliezen in hun leven zijn omgegaan. Niet verwerkte verliezen worden door nieuwe verliezen weer opengebroken.

​

Soms lijken verliezen zwaar en onoverkomelijk en kampen we met verdriet en eenzaamheid, woede, angst, verzet en verlies van betekenis. Soms zijn er traumatische ervaringen verbonden met het verlies en willen we daar liever van weg, waardoor de rouw stagneert. Of gaan de kinderen voor de overgebleven ouder zorgen en nemen hun eigen verlies niet.

Rouwen kan totale desintegratie betekenen voor de betrokkene(n), waar we op dat moment denken nooit meer doorheen te kunnen komen.


Niet genomen rouw, miskenning en onthechting leiden op langere termijn tot problemen op allerlei levensgebieden. Als het rouwproces stagneert is het van belang professionele hulp te zoeken

Rouwen vraagt de eigen emoties toe te laten en te verwerken. Daarbij hebben mensen elkaar nodig, zodat ze zich gesteund voelen en gerespecteerd en gevoelens met elkaar kunnen delen. Soms hebben mensen hulp bij verliesverwerking nodig om het verdriet toe te laten, erbij stil te staan, te delen, de zin ervan te vattten. Rouwverwerking dient ertoe, dat mensen weer in contact komen met hun hart, gevoelens van liefde toe kunnen laten, zich opnieuw kunnen hechten en verbindingen aangaan en weer zingeving in hun leven gaan ervaren. Het verlies een plek geven in hun leven en in hun toekomst. 

​

​

“Ik zal niet klagen,
wetend dat mijn vogel, hoewel weggevlogen,
in een boom ergens ver weg, 

voor mij heldere melodie zal terugbrengen.”


Emily Dickinson

bottom of page